این دو دریاچه در منطقه ای کوهستانی قرار دارند و در فصول گرم سال با آب و هوای خنک از شما پذیرایی می کنند.با پشت سر گذاشتن مسیری کوهستانی و سنگلاخی، در نزدیکی شهرستان دماوند به دریاچه ای می رسیم که با آب شیرین خود طعمی تازه به طبیعت هتل اوین تهران بخشیده است. نام این دریاچه تار می باشد و به عنوان یکی از دیدنی ترین جاذبه های طبیعی استان تهران به شمار می رود. دریاچه تار در مدخل کوه و در ارتفاع ۲۵۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد و از شمال غرب به جنوب شرق کشیده شده است. بیشترین طول این دریاچه لوزی شکل ۱.۳ کیلومتر می باشد و به طور میانگین ۴۰۰ متر عرض دارد. حوزه آبخیز دریاچه تار ۴۶.۱۰۹۷ هکتار می باشد. در فصول پر آبی عمق آب به ۵۰ متر است اما در فصول کم آبی به ۴۰ متر می رسد. با نیم ساعت پیاده روی از شرق دریاچه تار ، دریاچه ی دیگر موسوم به هویر با عمق ۱۵ متر دیده می شود که مساحت حوزه آبخیز آن ۱۳.۶۷۶ هکتار می باشد. دریاچه های تار و هویر مانند دو فرزند طبیعت هستند که در فاصله ی ۵۰۰ متری از هم قرار دارند و کوه های هتل طوبی تهران البرز از آنها میزبانی می کنند. دریاچه ی هوبر به طور میانگین دارای ۹۰۰ متر طول و ۱۵۰ عرض می باشد و توسط کوهی موسوم به کوه دوبرار از دریاچه تار جدا شده است.ماهیگیری در دریاچه تار تفریحی لذت بخش است.
خستین نشانه‌های تمدن در چشمه علی، که شامل تپه باستانی، برج و باروهای قدیمی ری و چشمه زیرزمینی است،مربوط به تولید سفالینه‌های هتل شیان تهران سرخ رنگ با نقش‌های سیاه یا قهوه‌ای سیر و تصاویری که بر آن نقش شده می باشد. در کنار چشمه، تپه‌ای است که در کاوش سال‌های ۱۹۳۴ و ۱۹۳۶ م، به رهبری اریک اشمیت انجام شد، از آن آثاری به دست آمده است. قدیمی‌ترین شواهد موجود در این منطقه که به اوایل هزاره چهارم قبل از میلاد بر می‌گردد، سفالینه‌هایی است که ذکر آن رفت. این محل در هزاره سوم پیش از میلاد ناگهان متروک شد و دوباره از هزاره دوم مسکونی و آباد گشت. آثاری از عهد پارت‌ها (حصار معبد آناهیتا متعلق به آغاز عصر مسیحی)، ساسانی‌ها و هتل سعدی تهران اسلام تا عهد تیموریان نیز در این محل به دست آمده است. به استناد روایت‌های مختلف مادر زرتشت نیز در این مکان متولد شده است
از تنها کتیبه باقی مانده از ساختمان مسجد و مدرسه شیخ عبدالحسین چنین پیداست که بنای یاد شده در سال ۱۲۷۰ هجری قمری به هتل استقلال پایان رسیده است.مسجد و مدرسه شیخ عبدالحسین پس از مرگ میرزا تقی خان امیرکبیر از محل ثلث دارایی او به همت مرحوم شیخ عبدالحسین تهرانی معروف به شیخ العراق ساخته شد و به همین دلیل به نام مسجد شیخ عبدالحسین موسوم شد. از آنجا که بازرگانان آذربایجانی مقیم تهران، در مسجد و مدرسه شیخ عبدالحسین مراسم تعزیه برگزار می‌کردند، به این بنا، مسجد ترکها یا مسجد آذربایجانیها هم گفته می‌شود. در ضلع غربی این مسجد، هتل استقلال تهران مسجد قدیمی و بزرگ دیگری است که همزمان با بنای مسجد اولیه ساخته شده است. سبک معماری آن به صورت چهار ایوانی است و دارای سردر بلند، صحن وسیع، حجره‌های دو طبقه و کاشی‌کاری زیباست. این مسجد در ضلع جنوبی بازارچه و جلوخان سید ولی در محل قدیمی باغ و خرابه‌های پاچنار قرار دارد.