از آغاز قرن چهاردهم هجری قمری، چاپ سنگی بتدریج منسوخ گردید و روزنامه‌ها به شیوة حروف سربی متحرک به چاپ می‌رسیدند. از تعداد چاپ تراکت عناوین روزنامه‌ها که در دوران مشروطه بسیار فزونی یافته بود، کاسته شد و تعداد نشریات تخصصی افزایش پیدا کرد. طریقة چاپی سربی روش نسبتاً ساده‌ای بود: کاغذ روی صفحه‌ای متشکل از حروف برجستة سربی و آغشته به مرکب. فشرده می‌شد و بر اثر این فشار، حروف بر صفحة کاغذ نقش کارت ویزیت می‌بست. حروفچینی روزنامه‌ها نخست به صورت دستی انجام می‌گرفت، ولی بعده این کار با دستگاههایی که معمولترین آنها «لاینوتایپ» بود.